zarzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zarzucaćam, zarzucaća, zarzucaćają, zarzucaćany {{/stl 8}}– zarzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zarzucaćcę, zarzucaćci, zarzucaćrzuć, zarzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zarzucać — → zarzucić … Słownik języka polskiego
zadać — 1. Zadać sobie, komuś gwałt «zmusić się lub zmusić kogoś do czegoś»: (...) cierpi ta dziewczyna, którą ledwie znam, która musi sobie zadawać widoczny gwałt, aby ze mną w ogóle o tych, jakże brudnych rzeczach, rozmawiać. L. Tyrmand, Dziennik. 2.… … Słownik frazeologiczny
zadawać — 1. Zadać sobie, komuś gwałt «zmusić się lub zmusić kogoś do czegoś»: (...) cierpi ta dziewczyna, którą ledwie znam, która musi sobie zadawać widoczny gwałt, aby ze mną w ogóle o tych, jakże brudnych rzeczach, rozmawiać. L. Tyrmand, Dziennik. 2.… … Słownik frazeologiczny
gruntówka — ż III, CMs. gruntówkawce; lm D. gruntówkawek 1. «wędka bez spławika, której sznurek jest obciążony w ten sposób, że haczyk z przynętą spoczywa na dnie» Łowić gruntówką. Zarzucać gruntówkę. 2. pot. «farba służąca do gruntowania» … Słownik języka polskiego
kłamstwo — n III, Ms. kłamstwowie; lm D. kłamstw «twierdzenie niezgodne z rzeczywistością, wypowiedziane z zamiarem wprowadzenia kogoś w błąd; fałsz, łgarstwo, nieprawda» Bezczelne, podłe, oczywiste, wierutne kłamstwo. Nie skalać się kłamstwem. Uciekać się… … Słownik języka polskiego
konsumpcjonizm — m IV, D. u, Ms. konsumpcjonizmzmie, blm «postawa życiowa charakteryzująca się nadmiernym przywiązywaniem wagi do zdobywania dóbr materialnych» Zarzucać komuś konsumpcjonizm … Słownik języka polskiego
najeżdżać — ndk I, najeżdżaćam, najeżdżaćasz, najeżdżaćają, najeżdżaćaj, najeżdżaćał, najeżdżaćany 1. forma ndk czas. najechać (p.) 2. posp. «ostro krytykować kogoś, powstawać przeciw komuś, zarzucać coś komuś» Najeżdżać na kogoś bez powodu … Słownik języka polskiego
nieprawomyślność — ż V, DCMs. nieprawomyślnośćści, blm rzecz. od nieprawomyślny Zarzucać komuś nieprawomyślność … Słownik języka polskiego
nieuctwo — n III, Ms. nieuctwowie, blm «brak wykształcenia spowodowany czyjąś niechęcią do nauki, niewykorzystaniem możności zdobywania wiedzy; ignorancja, ciemnota» Grzeszyć nieuctwem. Zarzucać komuś nieuctwo. Walczyć z nieuctwem … Słownik języka polskiego
niewierność — ż V, DCMs. niewiernośćści 1. lm MD. niewiernośćści «niedochowanie wierności małżeńskiej, zdrada małżeńska, wiarołomstwo» Zarzucać małżonkowi niewierność. 2. blm «sprzeniewierzenie się komuś, czemuś, brak lojalności wobec kogoś» Niewierność wobec… … Słownik języka polskiego
